Είδαμε σε προηγούμενο άρθρο (Ansel Adams και τονική κλίμακα) πως χρησιμοποίησε ο Ansel Adams την τονική κλίμακα στις φωτογραφίες του.
Ίσως να δείχνει εύκολο με τη φωτογραφική μηχανή αλλά τι γίνετε όταν έχουμε να δουλέψουμε με μολύβι;
Αρκεί να θυμόμαστε ότι το σχέδιο στηρίζετε, σε μεγάλο βαθμό, στην παρατήρηση.
Έτσι, η πρώτη μας κίνηση είναι να παρατηρήσουμε το θέμα μας προσεκτικά και να αναζητήσουμε την τονική αξία του χρώματος, δηλ πόσο ανοιχτό ή σκούρο είναι. Οι τόνοι του γκρί μπορεί να μας φαίνονται άπειροι, αλλά εμείς, στην πράξη όταν σχεδιάζουμε, χρησιμοποιούμε μόνο 5 – 7 από αυτούς. Πιθανά το μαύρο και κάποια γκρί ως το ανοιχτό γκρί και το λευκό. Διαλέγουμε δηλαδή, μόνο μερικές από τις αξίες των τόνων.
Πώς διαλέγουμε τους τόνους που θα χρησιμοποιήσουμε στο σχέδιό μας;
Κοιτάμε το θέμα μας με μισόκλειστα μάτια, έτσι εξαφανίζονται οι μικροδιαφορές των τόνων και βλέπουμε μόνο τις μεγαλύτερες και ποιό ξεκάθαρες τονικές αξίες. Αυτές είναι που τελικά θα αποδώσουμε με το μολύβι μας (ή κάρβουνο, πινέλο, κά). Δύσκολο;
κοιτάζω με μισόκλειστα μάτια την παραπάνω εικόνα ώστε να δω μόνο τις μεγαλύτερες και ποιό ξεκάθαρες τονικές αξίες
το ίδιο κάνω και εδώ
Eκτός όμως από το λευκό το μαύρο και το γκρι υπάρχουν και τα χρώματα όπως το κίτρινο το μπλε το κόκκινο το πορτοκαλί το πράσινο το μωβ. Αυτά πώς θα τα ξεχωρίσουμε για να δημιουργήσουμε τις τονικές τους αξίες πάνω στο χαρτί ή τον καμβά;