Χρύσωμα λέμε την κάλυψη ορισμένων περιοχών ενός αντικειμένου, με λεπτά φύλλα χρυσού .Είναι μια διακοσμητική διαδικασία που χρησιμοποιείται σε διάφορα υλικά και με διαφορετικές τεχνικές για να δώσει ιδαίτερη αξία στο αντικείμενο*. Σαν τεχνική, είχε μεγάλη διάδοση στην Ιταλία και στο Βυζάντιο στο Μεσαίωνα και την Αναγέννηση, ιδιαίτερα δε, σε έργα θρησκευτικής τέχνης. Στις φορητές εικόνες αλλά και στις τοχογραφίες, συνίθιζαν να τονίζουν το φωτοστέφανο των Αγίων διακοσμώντας το με φύλλα χρυσού. Αργότερα, στις φορητές εικόνες, χρύσωναν όλο το φόντο της εικόνας για συμβολικούς και διακοσμητικούς λόγους.
Στις φορητές εικόνες Βυζαντινής τέχνης, χρησιμοποιήθηκε, από το 12ο αιώνα, μια ιδιαίτερη τεχνική χρυσώματος και η ίδια τεχνική ακολουθείται μέχρι σήμερα.
Οι αγιογράφοι, αφού προετοιμάσουν κατάλληλα την επιφάνεια της εικόνας και σχεδιάσουν τη μορφή, καλύπτουν με φύλλα χρυσού 23 καρατίων το φόντο .Μετά, συνεχίζουν με χρώμα τη ζωγραφική.
Η διαδικασία του χρυσώματος απαιτεί ιδιαίτερο χειρισμό, εμπειρία και θεωρείται αρκετά δύσκολη. Ας δούμε πως γίνεται:
*Το χρύσωμα είχε χρησιμοποιηθεί στη διακόσμηση του εξώφυλλου χειρόγραφων βιβλίων αλλά και για τη σχεδίαση εικόνων ή γραμμάτων στο εσωτερικό τους.
*Το χρύσωμα έχει εφαρμογή σε αντικείμενα από πολλά υλικά όπως ξύλο (έπιπλα, κορνίζες), μέταλλο, κεραμικά, κλπ
